کشاورزی ارگانیک ، سیستم کشاورزی پایدار که از کنترل آفات مبتنی بر اکولوژیکی و کودهای بیولوژیکی که عمدتاً از ضایعات حیوانی و گیاهی و تثبیت نیتروژن به دست می‌آیند استفاده می‌کند. محصولات پوششی و کشاورزی ارگانیک مدرن به عنوان پاسخی به آسیب های زیست محیطی ناشی از استفاده از مواد شیمیایی توسعه یافته است آفت کش ها و کودهای مصنوعی در کشاورزی متعارف و دارای مزایای زیست محیطی متعددی است. ما در این مطلب به مبحث روش های کشاورزی ارگانیک می پردازیم. جهت اطلاع از محصولاتی مانند کود کشاورزی، قارچ کش بیولوژیک، کود بیولوژیک، کود زیستی، قارچ کش زیستی، کود زیستی و آفت کش بیولوژیک، کود ارگانیک، کشاورزی ارگانیک و گلخانه با رویان تیسان تماس بگیرید.

روش های کشاورزی ارگانیک

در مقایسه با کشاورزی معمولی، کشاورزی ارگانیک از آفت کش های کمتری استفاده می کند و خاک را کاهش می دهد. فرسایش، شسته شدن نیترات به آب های زیرزمینی و سطحی را کاهش می دهد و فضولات حیوانی را به داخل مزرعه بازیافت می کند. این مزایا با بالاتر خنثی می شوند. هزینه های غذا برای مصرف کنندگان و به طور کلی بازده پایین تر. در واقع، مشخص شده است که بازده محصولات ارگانیک در کل حدود ۲۵ درصد کمتر از محصولات معمولی است، اگرچه این میزان بسته به نوع محصول می تواند به طور قابل توجهی متفاوت باشد. چالش کشاورزی ارگانیک آینده حفظ مزایای زیست‌ محیطی، افزایش بازده و کاهش قیمت‌ ها در عین مقابله با چالش‌ های تغییرات آب و هوایی و افزایش جمعیت جهان خواهد بود.

تاریخ

مفاهیم کشاورزی ارگانیک در اوایل دهه ۱۹۰۰، محصولات پوششی، تناوب زراعی و کنترل آفات مبتنی بر بیولوژیک منجر به سیستم کشاورزی بهتری شد. هاوارد که در هند به عنوان محقق کشاورزی کار کرده بود، از شیوه های کشاورزی سنتی و پایداری که در آنجا با آن مواجه شد الهام گرفت و از پذیرش آنها در غرب حمایت کرد. چنین شیوه هایی بیشتر توسط مدافعان مختلف ترویج شد. مانندجی رودیل و پسرش رابرت، در دهه ۱۹۴۰ و به بعد، که مجله باغبانی و کشاورزی ارگانیک و تعدادی متون در مورد کشاورزی ارگانیک را منتشر کردند.

روش های کشاورزی ارگانیک

از آنجایی که از کودهای مصنوعی استفاده نمی شود، ساخت و نگهداری یک خاک غنی و زنده از طریق افزودن مواد آلی در اولویت کشاورزان ارگانیک است. مواد آلی را می توان از طریق استفاده از کود، کمپوست و محصولات جانبی حیوانی مانند کنجاله پر یا کنجاله خون به کار برد. با توجه به پتانسیل نگهداری پاتوژن های انسانی، استانداردهای ملی ارگانیک USDA دستور می دهد که کود خام باید حداکثر ۹۰ یا ۱۲۰ روز قبل از برداشت، بسته به اینکه قسمت برداشت شده از محصول در تماس با زمین باشد، استفاده شود. کود کمپوست شده که ۵ بار در ۱۵ روز تبدیل شده و به دمای بین ۵۵ تا ۷۷.۲ درجه سانتیگراد (۱۳۱ تا ۱۷۱ درجه فارنهایت) رسیده است، محدودیتی در زمان مصرف ندارد. کمپوست مواد آلی را اضافه می کند و طیف وسیعی از مواد مغذی را برای گیاهان فراهم می کند و میکروب های مفیدی را به خاک اضافه می کند. با توجه به اینکه این مواد مغذی عمدتاً به شکل غیر معدنی هستند که توسط گیاهان نمی‌توانند جذب شوند، میکروب‌ های خاک برای تجزیه مواد آلی و تبدیل مواد مغذی به حالت «معدنی‌شده» زیست‌ موجود مورد نیاز هستند. در مقایسه، کودهای مصنوعی در حال حاضر به شکل معدنی هستند و می توانند مستقیماً توسط گیاهان جذب شوند.